കവിത

അച്ചായാ…… ഹെന്റെ പൊന്നാങ്ങള പറേണ ആളെ മാത്രം മതിയെനിക്ക് അതിയാൻ എന്നെ  കെട്ടിയാൽ മതി….    വാതിൽ തള്ളിത്തുറന്ന് അട്ടഹസിച്ചു അവൾ!! സിംഹമാം അപ്പൻ ഞെട്ടി… എന്ത് ?! ചാടിയെഴുന്നേറ്റു….. ചാരുകസ്സേര…

ഓർമ്മയുണ്ടോ നിങ്ങൾക്കീ- ക്കാശ്മീരിക്കമ്പളങ്ങൾ ? രണ്ടുപതിറ്റാണ്ടു കഴിഞ്ഞുവെങ്കിലും തെല്ലുമേ നിറം മങ്ങിടാത്തവ. ഗുണം മെച്ചമെങ്കിലും വില തുച്ഛമായവ. പൂക്കളെപ്പൂമ്പാറ്റയെ, മയൂരത്തെ, മരങ്ങളെ, മലകളെ, നീർച്ചാലിനെ ചായങ്ങളിൽ വിരിയിക്കും കരവിരുതറിയുന്നവൻ.   തെല്ലുമേ…

വാക്ക് ……… ഒരു വിലയ്ക്ക്, രണ്ടു വിലയ്ക്ക് ലേലം ചെയ്യപ്പെടുമ്പോൾ ഓരോ വാക്കും നിലവിളിക്കുന്നു. ഒന്നു പറഞ്ഞു വാഴ്ത്താനും പിന്നെ മറന്ന് ഇകഴ്ത്താനും വെറും കമ്പോളച്ചരക്കല്ല വാക്ക്. ചേർത്തു പിടിച്ച്…

ബെന്നി ന്യൂജേഴ്‌സി മോനേ.. ഇന്നലെ രാവിന്‍റെ നിശബ്ദയാമത്തിലൊരു നിഗൂഢ ദുഃസ്വപ്നമെന്നെ വേട്ടയാടി നരകേറി വെളളിച്ച മുടിയുമായ് പോരാഞ്ഞ്, വെള്ളെഴുത്തിന്‍ വല്യ കണ്ണടയും സന്ധ്യാനമസ്ക്കാര മുന്‍പേ ഇച്ചാച്ചന്‍ കല്പിച്ച അന്‍പത്തിയൊന്നാം സങ്കീര്‍ത്തനം…

  ..എങ്ങുപോയെങ്ങു പോയ്‌ വീടെങ്ങു പോയെന്‍റെ, വീട്ടിന്നിളം കുളിരെങ്ങു പോയി.. ..പൂമുഖത്തന്തിക്കു കത്തിച്ചു വച്ചൊരാ, പൊൻ പ്രഭാദീപമതെങ്ങു പോയി..  ..കൈവളത്താളത്തിലമ്മയന്നീണത്തിൽ, പാടിയ താരാട്ടതെങ്ങു പോയി.. ..അച്ഛന്റെ നെഞ്ചകം ശയ്യയായ് മാറ്റി…

ബെന്നി ന്യൂജേഴ്‌സി  (പരീശനാൽ കാലിടറി ആത്മഹൂതി ചെയ്‌ത എന്റെ ഗ്രാമത്തിൽ വളർന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ ഓർമ്മയിൽ……) ഹെന്റെ ഹന്നാ…… നിനക്കെന്തു പറ്റി … അമേരിക്കയല്ലിവിടം, എൻ  പൊന്നനുജത്തി… വ്യാസൻ ചിരിക്കുന്നു..…